Ongeschikt voor de liefde – deel VIIII

We kruipen bekvechtend in bed en worden licht ontheemd wakker.
Dat kan ook aan de drank liggen.
Ik stel de verkeerde vraag, zoals die ezel met die steen: ‘Ben je gelukkig?’

Het blijft lang stil. Verontrustend lang.
Dan, hij: ‘Spreken is zilver, zwijgen is goud.’

De slaapkamer bevindt zich op de tweede verdieping. Ik overweeg mij uit het raam te werpen. Ik zeg het hem.
Hij: ‘Dat zal eerder murwen dan werpen worden, gezien de afmetingen van het raam.’

Het besef slaat in als een bom: de man in de bedstee is andermaal gearriveerd.