Ga niet voorbij

Zover het oog reikt heerst hier het moment.
Een van die aardse momenten
die men vraagt: ga niet voorbij.
– Wislawa Szymborska

Zo de liefde je kroont,
Zo kruisigt ze je ook.
– Khalil Gibran

///

Hij en ik hadden een moeilijke zomer.

Ik lieg.
Ik had een moeilijke zomer. Ik leed aan het definitieve van haar lege stoel. Aan ons gezin van vier met een gat erin. Aan de trillende handen van mijn ouders.

Soms ben ik het vergeten. Dan wandelt ze op een zondag zomaar binnen om mee taart te eten, alsof ook zij – voor even – zelf is vergeten dat ze er niet meer is. ‘De korst is krokant.’, zegt ze. ‘Hmm, lekker.’ Ze likt de laatste zoete kruimels van haar vork.

Ik had dus een moeilijke zomer.
Hij moest dat ontgelden.
Hij verloor zijn geduld.
Maar hij bleef staan.

En kijk, daar is de herfst.
En wij, wij zijn er nog.

Liefje – rots in mijn woeste branding – dank voor alles.
Lieve mama, lieve papa, dank om – temidden jullie grote verdriet – te blijven.

I.M. Freya – voor altijd de liefste – 500 dagen zonder jou